Sənin böyüməyən qızın… Əllərimi heç buraxma. Həmişə yanımda ol. Hər kəsə güclü görünə bilərəm və ya görünməyə çalışa bilərəm. Bir tək sənin yanında acizəm. Sən

Bilirsinizmi, həyat əslində gözəldir. Son günlərimi yaşadığımı biləndən sonra düşünmək üçün xeyli vaxtım oldu. Əvvəllər, bütün günü ora bura qaçır, hansısa işlərimi yoluna qoymaq istəyirdim.

Biz – insanlar, bizim ailəmiz, bizim bacarığımız, məqsədimiz, imkanlarımız. Biz həyata gələrkən məqsədsiz, arzusuz oluruq. Yaşadıqca, ən əsası böyüdükcə həyatdakı məqsədlərimiz, arzularımız da böyüyür. İlk

Əgər bir gün biriləri gəlib mənə “xoşbəxtsənmi və ya yaşadığın istədiyin həyatmıdır?” -deyə bir sual versəydi, cavabım hə və ya yox olmayacaqdı. Sadəcə o an

Tanımadığınız bir insan, getmədiyiniz bir şəhərə bənzər… Onun haqqında bir çox şey eşitmisiniz. Kimi müsbət şeylər söyləyər, kimi də mənfi… Sanki bir qəzetin “gəzinti” səhifələrinə

Uşaqlıq-ən qayğısız ömür çağıdır. Bəzən başınızı işdən ayırıb ətrafı müşahidə etmək lazımdı. Elə məhz belə müşahidələr zamanı uşaqlara diqqət edin. O uşaqları ki, baxışlarında bir