Bir psixiatr və psixoanalist kimi təlim zamanı mən detallara yaxından diqqət etməyi öyrəndim :
Xəstələrin səs tonları dəyişdiyində, fikir axınları istiqamət dəyişdikdə, bunun onlara yeni emosional hal kimi göründüyünü müşahidə edirəm. Mənim xəstələrimə olan bu diqqətim işim üçün vacibdir ,lakin onların telefonları ilə qarşılıqlı əlaqəsi mənim işimi kölgədə qoya bilər. Bu yaxınlarda mən başladım smartfonların xəstələrlərimlə əlaqələrimə necə təsir etdiyini təcrübə etməyə . Mən ilk dəfə bu sahəyə başladığımda hətta hesab yox idi lakin il ərzində transformasiya, incə , oğrun inkişaf etdi və güclü, mobil telefonlar dərhal məlumat çağırır mürəkkəb suallara cavab verir, və insanlar arasında uzun rabitə axınları,güclü kompüterlər daxil olan informasiyaları yalnız telefonlardan morphed kimi insanlara çatdırır. Əgər mən sadə flip telefonlar haqqında bu məqaləni 10-15 il əvvəl yazsaydım ofisimin necə sakit bir yer olduğu , siqnallar, əl-qol, vızıltı ilə fasilə verməyim və yaxud insaların səxsiyyətinə onların seçdiyi zenglərin necə xidmət edə biləcəyi haqqında danışa bilrədim. Məsələn bir xəstənin telefonunda olan şən bir pop musiqi onun əvvəllər məlum olmayan oynaq tərəflərini göstərə bilər. Daha maraqlı zəng tonları olmasına baxmayaraq, bir xəstə ona gələn zəng tonlarını necə idarə edəcəyini özü seçir. Bu illər ərzində mən diqqət etməyə başladım və strategiyaların kifayət qədər dəyişdiyini müşahidə etdim: Mənim xəstələrimin bəziləri üçün zamansız bir zəng onlara mənimlə vaxt keçirmək, əhəmiyyətli birşeyi nümayiş etdirmək üçün bir şans ola bilər və ya əksinə onların sessiyalarında heç nə baş verməzdi. Xəstələr özlərini şəxsiyyət kimi bu və ya digər inkişaf xətti üzrə təsvir edirlər. Bəziləri qürurla “Mən və mənim psixiyatrım”deyə elan edirlər, və ya hətta özlərini digər şəxsin adı ilə identifikasiya edirlər. Digərləri daha qeyri-şəffafdırlar: “Mən iclasdayam və yaxud indi danışa bilmərəm. Səhvən onlar mənə bizim sessiyalarımızda nə hisslər keçirdiklərini və başqalarının düşündülərini təsəvvür etməyə icazə verirlər. Nəticə olaraq,mən xəstələrimin telefonların ısusdurmağı xahiş etmirəm. Hətta mən də telefon taktikası olmasına baxmayaraq, bunu həyata keçirtmək üçün şübhə edə bilərdim. Bu günlərdə bir çox peşələr davamlılığı əlçatan tələb edir. Həkim olan xəstələrimin bir çoxu sesiyalarda belə ünsiyyətcil olmağı tələb edirlər. Baxmayaraq ki, analitikofis xəstələr üçün məxfikosmik yer qalır və onların vacib məlumatları əldə edilə bilməz yerdədir. Müalicə müddətində onların telefonlardan istifadə etməsi telefonda olan məlumatların müdafiyə məqsədi, stress və ya arzularına çıxış üçün buffer rolunu oynaya bilər.Mən bir çox xəstələrin telefonlarını qəflətən götürüb özlərini və məni yayındırmaq cəhdini görmüşəm. Onlar bilmək istəyirki: onun səsi necə idi? bu həmdə mənfi bir cəhəti özündə gətirir. Mən digər şəxsin şərhi haqqında nə düşünürdüm? Onların əsas fikirlərinin aydın olduğunu düşünürdümmü ?bu yanaşmaların öz üstünlükləri vardır lakin:oxunaqlı birbaşa digital mübadiləsindən dolayı xəstələr öz yaddaş və təsəvvürlərini istifadə etmirdilər. Bir terapevt üçün otaqda olmadığının motivlərini bilmək,tez-tez qeyri-müəyyən mətn mesajları və emaillər onun işində interpritasiyanı eyniləşdirməni dahada çətinləşdirə bilər. Mən xəstələrin daxili diqqətini onlara doğru çevirmək üçün soruşuram: Siz bu mesajları öyrənmək və ya oxuyub çatdırmaqda nə düşünürsüz? Eyniylə, xəstələr mənə xüsusi vaxtda çəkilmiş bir şəkli göstərib orada necə göründüklərini soruşduqda mən sözlərə şəkil haqqında duyğularıma qatmaqla onları cəsarətləndiriəm. Bu, onlar üçün frustrasiya ola bilər. Lakin frusturasiya ilə əhatələnmiş terapervtik proses mürəkkəbləşmişterapevtik tabuları faktını sinir pozucu edir. Sessiya müddətində gərginlik hissi ortaya çıxa bilər lakin fikirlərin təması zamanı olan belə hislər xəstə və terapevti qoruyur, lakin qucaqlamaq ,nəsə demək və ya təsəlliverici bir hərəkər qadağandır. Bizim sahəmizdə xəstə və terapevt arasındakı hər hansısa bir toxunuş münasibətləri kağız parçası kimi dəyişə bilər. Biz terapiya proseslərində xəstələrdən özlərini daha yaxşı tanımaq və görmək üçün səy göstərmələrini xahiş edirik ki,şəxsin mürəkkəb inkişaf presesini mobil telefonlar kimi daha asan anlamağa çalışaq.
Tərcümə etdi:Muxtarova Gülnarə Bakı Dövlət Universiteti
